Δευτέρα, 10 Δεκεμβρίου 2007 6:08 μμ
Τι νόημα έχει να γιορτάζουμε οι χριστιανοί τα Χριστούγεννα χωρίς τον Χριστό? Τι να σημαίνει για μας, άραγε, η γέννηση του Χριστού, όταν εξαντλείται το ενδιαφέρον μας στις αγορές και στα φωτάκια? Δεν λέω, ωραία είναι κι αυτά, αλλά τι προσθέτει αυτή η γιορτή στη ζωή μας, όταν την καταλαβαίνουμε σύμφωνα με τα super market και τα καταστήματα? Τίποτα. Η γέννηση του Χριστού σηματοδοτεί την γέννηση της αγάπης στον κόσμο ανάμεσα στους ανθρώπους. Ποιας αγάπης, όμως? Μήπως δεν γνώριζαν οι άνθρωποι τι σημαίνει αγάπη και έπρεπε να γεννηθεί ο Ιησούς για να την διδάξει στους ανθρώπους? Δεν την γνώριζαν, δεν την γνώριζαν καθόλου. Η αγάπη που γνώριζαν και γνωρίζουν οι άνθρωποι είναι εγωιστική, ενώ η αγάπη του Χριστού δεν ζητεί τίποτα, όπου την προσφέρει. Δεν έχει καμία σχέση η αγάπη των ανθρώπων με αυτήν που δίδαξε και έζησε ο Χριστός. Έδωσε χωρίς ανταμοιβή, έδωσε χωρίς να πάρι τίποτα, έδωσε και πληρώθηκε με θάνατο. Αυτό γεννήθηκε πριν από 2000 χρόνια. Γεννήθηκε μια άλλη Αγάπη, αλλιώτικη από τις άλλες, από αυτές, που σήμερα σε αγαπώ και αύριο αδιαφορώ ή και σε μισώ ακόμα. Ο Χριστός δεν είχε αγάπη, ήταν ο ίδιος η αγάπη. Γιορτάζουμε οι χριστιανοί έναν άλλο τρόπο σκέψης και ζωής. Όταν αυτό μπει μέσα στην καρδιά μας μόνιμα και της δίνει ρυθμό για να χτυπά, μπορούμε να ελπίζουμε στην αλλαγή του κόσμου.
http://marrios.pblogs.gr/2007/12/hristoygenna-hwris-hristo-opws-panta.html
ο/η Forum EPISKEPTHS έγραψε
στις Δευτέρα, 10 Δεκεμβρίου 2007 7:24 μμ:
Καλά Χριστούγεννα, και... καλή Ανάσταση!
Αν και πλησιάζουν Χριστούγεννα, αναρωτιέμαι: Γιατί εμένα η όλη κατάσταση, μου θυμίζει Μ. Παρασκευή; Ήταν που λέτε, Μ, Παρασκευή, και τα κανάλια όλα, εξέπεμπαν μέσα στο πνεύμα το θρησκευτικό... Στην ΕΤ3 λόγιος ιερωμένος, απομεσήμερο, συζητάει για τα Πάθη του Χριστού. Η κουβέντα ήρθε και στα «πάθη» της Εκκλησίας μας. Έγινε αναφορά στην πρώτη Εκκλησία, στις πρώτες ενορίες στα Ιεροσόλυμα και στο πρόβλημα της καλύψεως των αναγκών των ελληνιζόντων χριστιανών, και στην εκλογή των 7 Διακόνων... Ο ιερωμένος τόνισε, ότι τα πρόσωπα αυτά, εξελέγησαν!.. Είπε: «ΕΚΛΟΓΕΣ! ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ = ΕΚΛΟΓΕΣ! ΟΧΙ ΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΕΠΙΒΕΒΛΗΜΕΝΟΣ ΑΝΩΘΕΝ..». ...Και συνέχισε: «Εκλέγονται οι 7, οι πρώτοι υπουργοί της χριστιανικής κοινωνίας. Υπουργός, σημαίνει υπηρέτης! Διάκονος! Οι άνθρωποι λοιπόν αυτοί, ετοιμάζανε τα τραπέζια όπου πήγαιναν οι πτωχοί και έτρωγαν... έπαιρναν ρούχα... είχαν θα λέγαμε το πρώτο υπουργείο κοινωνικών έργων μέσα στην εκκλησία... Και με την πετσέτα, καθάριζαν το τραπέζι, ασκούσαν δηλαδή έργο δούλου, έργο υπηρέτη! Ε, αυτό σήμερα έχει γίνει... άμφιο! Ο... οφικιούχος παπάς, ο πρεσβύτερος, ο επίσκοπος φοράει το λεγόμενο επιγονάτιο... Ε, αυτό είναι η πετσέτα που χρησιμοποιούσαν τότε για να καθαρίσουν τα τραπέζια... Εμείς όμως σήμερα ξεχάσαμε την πετσέτα, και την μεταβάλαμε σε ωραία κεντημένα άμφια!.. Δεν καταλαβαίνουμε ότι είμαστε διάκονοι και υπηρέτες των άλλων, αλλά θεωρούμε τον εαυτό μας.. άρχοντα! Και ηγέτη των άλλων!!! Βλέπετε λοιπόν πώς τα πράγματα ανανοηματοδοτούνται και χάνουν το αρχικό τους νόημα;».
Τα πράγματα με το όνομά τους, τα έλεγε (στις 1/2/2004) και ο επίσκοπος της Εκκλησίας μας κ. Νικόδημος Γκατζιρούλης. Έλεγε ότι: «...Αιώνων εμπειρία δίνει το στίγμα της ανωμαλίας. Το κλίμα της υποτίμησης και εκμεταλλεύσεις του λαού του Θεού από υπεροπτικά και αντιευαγγελικά υψωμένες επισκοπικές καθέδρες και από ιερείς που έχουν ξεζωστεί το «λέντιο» της διακονίας και ασκούν στείρο επαγγελματισμό. Στις συνειδήσεις των εξουσιαστών λειτουργών ο λαός μεταποιείται σε μάζα. Και στα χέρια τους, το πλήθος αναπλάθεται και ανακατασκευάζεται σε ωθούμενο όγκο. Αποδεκτός και χρήσιμος ο λαός, όταν εισφέρει την υποταγή του. Όταν καταθέτει τον υλικό πλούτο του. Και όταν δανείζει τα χέρια του σε ηχηρό χειροκρότημα. Ατελέσφορη και επικίνδυνη η ανάμιξή του στα εκκλησιαστικά δρώμενα, όταν ξυπνούν μέσα του οι ευαισθησίες και ζητάει δικαίωμα λόγου και μερίδα ευθύνης στην πλοήγηση του ιερού σκάφους...»
Συγχαρητήρια λοιπόν στον ιερωμένο, στο κανάλι και στην εκπομπή. Όλα σεμνά, όλα ωραία. Όχι τόσο σκληρά και έξαλλα, όπως στις 20/11/2003, όπου άλλο κανάλι είχε θέμα τα άμφια του αρχιεπισκόπου, σε συνδυασμό και αντιπαραβολή με τα... ρούχα και τα στολίδια πλούσιων και διάσημων ελληνίδων! Όπου παρελάσανε κοσμικά γύναια με τα ακριβά αξεσουάρ τους, όπως μια κυρία με μίνι φούστα (2.500 ευρώ), και σκουλαρίκια (7.500 ευρώ), μια άλλη με γούνινο παλτό (60.000 ευρώ), βραδινή τουαλέτα (6.000 ευρώ), ροζ κουστούμι (6.500 ευρώ), και με κόκκινη τουαλέτα (3.500 ευρώ), μετά, μια άλλη με γούνα 130.000 ευρώ και σπίτι 1.000 τετρ. μέτρων!.. ...και μέσα σε άλλες κυρίες (σε πάρτι ηθοποιού) και σε μπότες 8.000 ευρώ με ασορτί ρολόι 1.300 ευρώ, ανακάτεψαν και τα άμφια του Αρχιεπισκόπου με την ράβδο των 7.000 ευρώ, το εγκόλπιο των 4.500 ευρώ, και τη μίτρα των 6.000 ευρώ, που τα δικαιολόγησαν ότι δεν τα αγοράζει η Αρχιεπισκοπή αλλά είναι προσφορές, χωρίς να διευκρινίζουν αν υπάρχουν ανταλλάγματα, κοινώς συναλλαγή και διαπλοκή. Και αυτό (να αιωρείται ως μομφή), είναι ο χειρότερος διασυρμός!..
Έλεγε επ' αυτού (στις 1/2/2004) ο προαναφερόμενος επίσκοπος, ο κ. Νικόδημος: «...Πώς να πιστέψει ο λαός αυτός, πως χρειάσθηκαν 700 εκατομμύρια, για να ανανεωθεί το σπίτι αυτό (που μένει τώρα ο κ. Χριστόδουλος), το σπίτι που πριν δυο δεκαετίες το είχε ανανεώσει ο τότε Αρχιεπίσκοπος Σεραφείμ και το είχε αναδείξει σε παλάτι και φρούριο; Και σαν να μη φτάνει αυτή η πρόκληση, ο λαός, το λογικό ποίμνιο, που μετράει τη δραχμή και σφίγγει τι ζωνάρι του, όταν τα οικονομικά του φτάνουν σε μηδενική βάση, παρακολουθεί τον ποιμένα του να αλλάζει τη μια μετά την άλλη τις βαρύτιμες και χρυσοστόλιστες αρχιερατικές αμφιέσεις και να φορτώνεται εκατομμύρια, πριν προσεγγίσει το Πανάγιο Θυσιαστήριο, για να προσφέρει Ευχαριστία και Θυσία στον Σταυρωμένο Θεάνθρωπο...» ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ... ΚΑΙ ...ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΜΑΣ
Παναγιώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου