Πρόλαβα απόψε να παρακολουθήσω ένα μικρό μέρος (προς το τέλος) από την ακολουθία του Νυμφίου από τον μητροπολιτικό ναό Αθηνών (μέσω της τηλεόρασης ΕΤ1), και δοκίμασα μια παρά πολύ μεγάλη (ευχάριστη) έκπληξη:
Στο «Δεσποτικό», ήταν ιστάμενος ένας γλυκύτατος Επίσκοπος που όπως έμαθα ήταν ο βοηθός Επίσκοπος της Αρχιεπισκοπής (από την εποχή του Αρχιεπισκόπου Ιερώνυμου Κατσώνη), ο τιτουλάριος Μητροπολίτης, o Αχελώου κ. Ευθύμιος.
Γλυκύτατος, σε όλα: Στο ύφος, στην ανάγνωση, στην ψαλτική, στην όλη του στάση και παρουσία μέσα στον ναό.
Για να μη χαλάσει αυτό, για να μη χάσω αυτήν την πανέμορφη εικόνα που τόσο απροσδόκητα αποκόμισα, ετοιμάστηκα να κλείσω την τηλεόραση όταν είδα τον Επίσκοπο να κατευθύνεται προς προσκύνηση της εικόνας του Νυμφίου προς στο μέσον του ναού, διότι σκέφτηκα ότι (τώρα) θα αντικρίσω εκείνο το αποτρόπαιο θέαμα να του βαστάνε οι διάκοι την μακριά ουρά από τα άμφια (αυτά με το μελιτζανί χρώμα) όπως έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε να γίνεται με όλους τους δεσποτάδες μας..
Ευτυχώς όμως που δεν την έκλεισα την τηλεόραση, διότι δεν είδα να τον ακολουθεί κανένας διάκος.
Περίμενα λίγα δευτερόλεπτα, και τότε έκανα μια σπουδαία ανακάλυψη: Τι είδα; Όταν ο σεμνός αυτός (και γλυκύτατος, επαναλαμβάνω) άνθρωπος προσκύνησε την εικόνα και έκανε μεταβολή για να επιστρέψει στη θέση του (στο δεξιό μέρος του ναού), διαπίστωσα (δεύτερη, πιο μεγάλη ευχάριστη η έκπληξη μου αύτη) ότι.. ΔΕΝ είχαν καμία ουρά τα άμφια του! Ήταν τόσο κοντά που μόλις (ελάχιστα έως καθόλου) ακουμπούσαν στο έδαφος!
Δόξα τω Θεώ! Κάτι προς το καλύτερο βλέπω να γίνεται στην Εκκλησία μας!
Μήπως πρέπει άραγε να έχω και μια πρόσθετη χαρά, ότι δηλαδή σε αυτό (στο «προς το καλύτερο») συμβάλει κάπως και η κριτική (σχετικά με τα άμφια της επίδειξης και της πρόκλησης) που κάνει ετούτη εδώ η σελίδα;
Λέω, εγώ τώρα, μεταξύ σοβαρού και αστείου:
Δεν μπορεί!
Πρέπει οπωσδήποτε να διαβάζει το μπλογκ αυτό, και, ο Επίσκοπος Ευθύμιος!
Δεν γίνεται, αλλιώς!.. :-)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου